-
1 massacre
['mæsəkə(r)] 1. nmasakra f2. vturządzać (urządzić perf) masakrę +gen* * *['mæsəkə] 1. noun1) (the killing of a large number of usually people, especially with great cruelty.) masakra2) (a very bad defeat: That last game was a complete massacre.) rzeź2. verb(to kill (large numbers) cruelly.) urządzić rzeź, masakrować -
2 Mount
[maunt] 1. n2. vtMount Carmel — Mount m inv Carmel; ( horse) wierzchowiec m; (for picture, jewel) oprawa f
horse dosiadać (dosiąść perf) +gen; exhibition, display urządzać (urządzić perf); machine, engine mocować (zamocować perf), montować (zamontować perf); jewel, picture oprawiać (oprawić perf); staircase wspinać się (wspiąć się perf) na +acc; stamp umieszczać (umieścić perf); attack, campaign przeprowadzać (przeprowadzić perf)3. viinflation, tension, problems nasilać się (nasilić się perf), narastać (narosnąć perf); person dosiadać (dosiąść perf) koniaPhrasal Verbs:- mount up* * *(a mountain: Mount Everest.) góra -
3 mount
[maunt] 1. n2. vtMount Carmel — Mount m inv Carmel; ( horse) wierzchowiec m; (for picture, jewel) oprawa f
horse dosiadać (dosiąść perf) +gen; exhibition, display urządzać (urządzić perf); machine, engine mocować (zamocować perf), montować (zamontować perf); jewel, picture oprawiać (oprawić perf); staircase wspinać się (wspiąć się perf) na +acc; stamp umieszczać (umieścić perf); attack, campaign przeprowadzać (przeprowadzić perf)3. viinflation, tension, problems nasilać się (nasilić się perf), narastać (narosnąć perf); person dosiadać (dosiąść perf) koniaPhrasal Verbs:- mount up* * *1. verb1) (to get or climb up (on or on to): He mounted the platform; She mounted (the horse) and rode off.) wspiąć się na, dosiadać2) (to rise in level: Prices are mounting steeply.) podnosić się, iść w górę3) (to put (a picture etc) into a frame, or stick it on to card etc.) oprawić4) (to hang or put up on a stand, support etc: He mounted the tiger's head on the wall.) zawiesić, osadzić5) (to organize: The army mounted an attack; to mount an exhibition.) zmontować, zorganizować2. noun1) (a thing or animal that one rides, especially a horse.) wierzchowiec2) (a support or backing on which anything is placed for display: Would this picture look better on a red mount or a black one?) podstawa, stojak•- mounted- Mountie -
4 picnic
['pɪknɪk] 1. npiknik m2. viurządzać (urządzić perf) piknik* * *['piknik] 1. noun(a very informal meal eaten in the open air, usually as part of a trip, outing etc: We'll go to the seaside and take a picnic; Let's go for a picnic!; ( also adjective) a picnic lunch.) piknik, posiłek na powietrzu2. verb(to have a picnic: We picnicked on the beach.) jeść posiłek na powietrzu -
5 scene
[siːn]behind the scenes ( lit, fig) — za kulisami
to make a scene ( inf) — urządzać (urządzić perf) scenę
* * *[si:n]1) (the place where something real or imaginary happens: A murderer sometimes revisits the scene of his crime; The scene of this opera is laid/set in Switzerland.) miejsce, sceneria2) (an incident etc which is seen or remembered: He recalled scenes from his childhood.) obraz3) (a show of anger: I was very angry but I didn't want to make a scene.) awantura4) (a view of a landscape etc: The sheep grazing on the hillside made a peaceful scene.) krajobraz, widok5) (one part or division of a play etc: The hero died in the first scene of the third act of the play.) scena6) (the setting or background for a play etc: Scene-changing must be done quickly.) scenografia, dekoracja7) (a particular area of activity: the academic/business scene.) świat•- scenery- scenic
- behind the scenes
- come on the scene -
6 throw
[θrəu] 1. nrzut m2. vt; pt threw, pp thrownobject rzucać (rzucić perf); rider zrzucać (zrzucić perf); pottery toczyć; ( fig) zbić ( perf) z troputo throw a party — urządzać (urządzić perf) przyjęcie
to throw open — doors otwierać (otworzyć perf) na oścież; debate zapraszać (zaprosić perf) wszystkich do udziału w +instr
Phrasal Verbs:- throw up* * *[Ɵrəu] 1. past tense - threw; verb1) (to send through the air with force; to hurl or fling: He threw the ball to her / threw her the ball.) rzucać2) ((of a horse) to make its rider fall off: My horse threw me.) zrzucać3) (to puzzle or confuse: He was completely thrown by her question.) zaskakiwać4) ((in wrestling, judo etc) to wrestle (one's opponent) to the ground.) rzucać2. noun(an act of throwing: That was a good throw!) rzut- throw doubt on
- throw in
- throw light on
- throw oneself into
- throw off
- throw open
- throw out
- throw a party
- throw up
- throw one's voice
- throwaway
См. также в других словарях:
urządzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urządzaćam, urządzaća, urządzaćają, urządzaćany {{/stl 8}}– urządzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urządzaćdzę, urządzaćdzi, urządź, urządzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urządzać się – urządzić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} instalować się gdzieś, zagospodarować się, kupując sprzęty, meble itp. :{{/stl 33}}{{stl 10}}Urządzać się w nowym mieszkaniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urządzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}urządzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urządzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, urządzićdzę, urządzićdzi, urządź, urządzićdzony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrządzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urządzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}urządzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urządzić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić sobie krzywdę, narobić sobie kłopotu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urządzać — → urządzić … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego
